Vandaag is het zover: ons ‘Sea you later!’ feestje. Bewust gepland voordat alle familie, vrienden en collega’s op vakantie gaan. Het is een heerlijke dag en de zon laat zich volop zien. We kunnen heerlijk op het terras aan het water genieten van elkaars gezelschap en verhalen. We sluiten af met een gezellig diner met kinderen en aanhang en hebben nu met elkaar wéér een fantastische herinnering gemaakt.
Voor iedereen die er was: dank jullie wel voor je aanwezigheid en gezelligheid en vooral dank voor de mensen die ondanks een donatie voor Save the Children tóch een presentje hadden meegenomen. Het was niet nodig maar is absoluut gewaardeerd: dank jullie wel.
Dit was onze speech tijdens de ‘Sea You Later!’ party, voor wie hem nog eens terug wil lezen:
Welkom allemaal. Heel veel mensen die elkaar niet kennen maar wel één gemeenschappelijke deler hebben. Jullie kennen nu allemaal ‘zo’n stel dat de wereld rond gaat zeilen’. Het zal je vader of moeder maar zijn….
Hoe kom je op dit idee? We willen het kort houden, dus kijk daarvoor op onze website.
Wij zijn overigens niet de enige die dit jaar vertrekken…totaal rond de 60 boten, deels uitgesteld door corona. De plannen zijn divers: Middellandse zee, Rondje Carieb, of naar de Oostzee. Qua duur varieert het tussen een jaar en onbeperkt. Intussen hebben we met een aantal vertrekkers met ongeveer dezelfde planning al kennis gemaakt, dus die komen we onderweg vast nog wel ergens tegen.
Wanneer besloten wij om deze reis te maken? Voor Richard was dit al heel lang een grote wens en in januari 2019 op Boot Düsseldorf besloten wij om dit te gaan doen. Oef…. en geloof me: je hebt die paar jaar wel nodig om een boot te vinden en voor te bereiden, maar vooral ook om aan het idee te wennen en van alles afscheid te nemen. Huis verkopen, werk opzeggen, alle zekerheden vaarwel zeggen en je leven compleet omgooien. Maar ook leuke rokjes en sandaaltjes die naar de opslag gaan en in het ergste geval zelfs vervangen worden door sexy afritsbroeken, charmante zeilpakken en elegante wandelschoenen!
Hoe lang gaan we weg? Richard lokte me eerst met 2 jaar, toen werden het er 3 en nu zijn het er 4. Voor de vele niet zeilers onder ons: In twee jaar de wereld rond met een zeilboot is aanpoten en eigenlijk een race tegen de klok. Je ziet dan niets van de wereld, behalve zee en havens. Met drie jaar wordt het al beter, maar met 4 jaar heb je ineens tijd om landen écht te bezoeken, En dat willen we graag.
Waar gaan we heen? Dat is een beetje een dingetje: Richard heeft me een beetje afgeleerd alles te willen plannen. Daarbij gaat dat plannen gewoon niet met een zeilboot: je bent afhankelijk van wind, stroming en seizoenen waardoor bepaalde bestemmingen toch niet haalbaar zijn. In eerste instantie was mijn enige eis dat ik in elk geval één keer pinguïns wil zien in hun natuurlijk habitat, maar intussen verzamelen zich allerlei bestemmingen, het liefst minder toeristisch, zich op ons verlanglijstje.
Kort gezegd gaan wij bij IJmuiden linksaf naar het zuiden totdat de boter smelt en dan naar het westen, net als de oude zeevaarders.
Dus globaal langs Spanje, Portugal naar de Canarische eilanden en de Kaapverdidche eilanden. Dan oversteken naar het Suriname en het Caribisch gebied, Vervolgens Panamakanaal door en naar het zuiden naar Frans Polynesië, Nieuw Zeeland en Australië. Vervolgens via Indonesië en de Malediven naar Zuid Afrika en dan via het Caribisch gebied weer terug naar Europa.
Afhankelijk van weer, wind, tijd en heimwee….dat dus!
Waar kijken we het meest naar uit? Naar de belevenissen, de ontmoetingen met andere mensen, maar ook naar zelfvoorzienend zijn. We kijken uit naar het moment dat vakantie overgaat in reizen. We kijken uit naar de momenten dat we contact hebben met onze kinderen, kleinkind en andere familieleden want dat is toch wel het grote nadeel van vertrekken. Hopelijk kunnen wij de kinderen tijdens onze reis ook aan boord verwelkomen.
We zijn benieuwd hoe het is om tijdens een grote oversteek 5-6 weken met zijn tweetjes, midden op zee, je eigen leven te leven en jezelf maar ook vooral elkaar tegen te komen. Uiteindelijk is het maar 13,5 meter waar je samen leeft. We zijn benieuwd hoe het is om met je was in een rubberboot een vage wasserette in te duiken, met muntjes te pielen en je was misschien niet eens schoner terug te krijgen.
En waar juist niet? We kijken niet uit naar de momenten van zeeziek, echt slecht weer, moe en pech onderweg. En grote kans dat wij veel plastic op de stranden tegen gaan komen. Veel zeilers ruimen dit op en wij gaan daar ook zeker onze bijdrage aan leveren. We kijken ook niet uit naar het gemis en de heimwee naar stroopwafels, drop en familie ;-).
En als we terug zijn? Werk? Geen idee maar als juf is er vast wel werk te vinden. Richard heeft nog geen idee, maar gaat ook vast wel weer wat doen.
Huis? we hebben nog een vaarverlanglijst waar de Middellandse zee op staat, de Oostzee en een ‘rondje Engeland’.
Daarna willen we nog met een motorboot door Frankrijk varen, vervolgens een camper en we sluiten af met een tiny house.
We gaan jullie allemaal missen…maar we komen terug! Jullie kunnen ons volgen via:
- de website met wat langere verhalen en achtergrondinformatie.
- Polarsteps – voor de afgelegde route
- Vesselfinder – voor onze locatie
Op www.sailingmoananui.nl vind je de links naar Polarsteps en Vesselfinder. Wij vinden het ook leuk om te horen hoe het met jullie gaat. Dus mail of app ons!
We willen afsluiten met de vraag om toch vooral een donatie te doen op Save the Children: het zou zo mooi zijn als we ons doel van 500 euro halen.
Tot slot: Blijf dromen, plannen, ontdekken maar vooral doen! Voor je het weet ben je te oud en krijg je spijt! Proost op een behouden vaart!
