Dit dekt de lading perfect!
En dan vraag jij je natuurlijk af waar dit over gaat? Over ons dek natuurlijk: het ziet er weer schitterend uit! Na vele uren mentale voorbereiding, aanschaf van het juiste gereedschap en keuze van het juiste materiaal kan Richard, precies rond de tijd dat het (soms te?) warm is aan ons dek beginnen.

Startsituatie
Ons dek heeft oorspronkelijk een teakdek en dit is er door de vorige eigenaren al afgehaald. Ze vervingen dit door een laag ivoorgele antislip verf. Het is niet helemaal onze kleur, er is geen vlakverdeling op het dek en de verf is op de meeste plekken niet zo heel antislip meer.

Onder de laag antislip verf komt echter eerst een laag witte verf. Wat zijn de keuzes die je maakt? Wat ga je schilderen? Je wilt immers zo min mogelijk kleurverschil, je wilt niet álles schilderen maar weet ook dat als je eenmaal bezig bent, de verleiding groot is. Waar komt dus de scheidslijn tussen oud en nieuw?
Daarnaast kun je bij lange na niet alles van het dek afschroeven om de doodeenvoudige reden dat de moeren aan de onderzijde ingelamineerd zijn en weggewerkt achter de binnenschaal. Dit is voor twee mensen die echt nóóit om hang- en sluitwerk of scharnieren heen schilderen maar altijd álles verwijderen. Uiteindelijk maken we hier keuzes in.

Dan gaat het nog om het te gebruiken antislip-materiaal. In eerste instantie staat kiwigrip op het lijstje, maar hier zien we het afgelopen jaar zoveel verschillende resultaten van gezien, en lang niet allemaal naar onze wens. De verwerking van het materiaal lijkt ons vrij onstabiel dus uiteindelijk kiest Richard voor 2-componenten DD-lak van De IJssel, waarbij de laatste laag wordt voorzien van polyurethaan antislip korrels. Maar zover is het nog niet…..

Voorbereiding
Eerst moet er geschuurd worden en flink ook! Korrel 60 en 80 zijn Richards grootste vrienden en alle roestplekjes, putjes en plamuurplekken komen tevoorschijn. Ook gaan van alle dekluiken het hang en sluitwerk af. Dit zijn alleen al voor de twee luiken op het achterdek al bijna 80 bouten! De Grannybars gaan eraf en krijgen een behandeling bij de lasser. Er blijkt namelijk toch een aantal lassen van deze stootwilhouders te zijn gescheurd. Ook de wandputtingen en onderliggende verstevigingsplaten van de bezaanmast worden vernieuwd. We willen ze graag nog steviger hebben. Overigens blijkt de wandputting aan stuurboord een redelijke scheur te vertonen op de plek waar deze in het dek zit. Dit is niet te zien als deze nog gemonteerd zit, en had er toe kunnen leiden dat de bezaanmast overboord zou gaan. Door het oog van de naald? Nu zijn ze vernieuwd en kunnen er weer een hele tijd tegen.

Na ruim 8 dagen van 9 uur schuren (!) is het tijd voor een dagje gaatjes uitboren en vullen met epoxy. Plekken ontdoen van verdroogde plamuur, terug schuren en vullen met epoxy. Twee lange gleuven naast de beide genuarails uitfrezen en vullen met epoxy.

Uiteindelijk kan ook dit mooi glad geschuurd worden en komen kwasten, rollers en primer tevoorschijn. De temperatuur is aan de hoge kant, waardoor er snel geschilderd moet worden. Het ziet er gelijk al zoveel frisser uit!

Het is weer tijd voor een rondje schuren en dan volgt de eerste ronde aflakken. De kleur kiezen we uit uit de speciale kleuren van De IJssel en is iets lichter dan de kleur van de gelcoat, maar sluit hier heel mooi bij aan. Na de tweede laag aflakken komt het afplakken. Het bepalen van een vakverdeling is zo makkelijk nog niet. Er is ons wel een en ander bekend, ook omdat dit door de vorige laag antislip nog een beetje te zien is. Maar niet alles…Afgelopen periode bekeken we daarom veel schepen specifiek op het antislip patroon. Vorig jaar toen we een zusterschip in Medemblik zagen, hebben we foto’s gemaakt van de vlakverdeling. Toch zijn er dan nog verschillende opties, maar na een dagje plakken is Richard er uit. Veel verschillende schaaltjes en glaasjes helpen om de hoeken de juiste radius te geven. Overigens heeft hij tussendoor ook nog even de enkele knop om het anker te bedienen vervangen door twéé knoppen. We hebben er nu één om het anker te laten zakken én een om te hijsen. Dit vinden we veiliger.

Afwerking
De verf wordt gemengd met de grove variant antislip en de vakken worden gevuld. Door de warmte is het snel stofdroog en kan de tape eraf. Wat ziet het er fris wit uit! En het lijkt zo groot! Oké…de grannybars moeten nog terug en die breken de grootte dan wel weer. Na het dek is het de beurt aan het dak van de kajuiten voor en achter.
Voordat de stagen achter terug kunnen moeten de nieuwe RVS platen nog “even” worden voorzien van elk 4 stuks 10 mm gaten. Richard heeft ronde rvs platen geplaatst om de wandputtingen van de hoofdmast. Deze hebben er oorspronkelijk op gezeten, maar ontbreken bij de aankoop. Niet alleen staat dit veel mooier, maar tevens voorkomt dit inwatering.
Alle hang en sluitwerk van de dekluiken moet weer terug: alle 80 bouten, moeren en ringen… Overal gaat overigens een dikke laag butyltape tussen. Het meeste beslag van de luiken zat namelijk gemonteerd zonder kit, waardoor er af en toe water lekte. Dit is als het goed is nu opgelost. Uiteindelijk ben je nog een week bezig ná het schilderen voordat alles weer helemaal op zijn plek zit.

Richard heeft keihard gewerkt, het heeft hem een schuurmachine en een Dremel gekost maar het ziet er zó mooi uit… De eerste vogel die hier op poept…..zoek maar vast dekking!