Dominica: Nature island
Eerst een paar leuke feiten over dit eiland dat toch echt een ander land is dan de Dominicaanse Republiek: De Kalinago, waarvan er nog ongeveer 3.000 op het eiland wonen, noemden het land ooit ‘Wait Tukubuli’. Dit betekent ’tall is her body’. De naam van het lokale bier stamt hier van af en heet Kubuli. Overigens noemde men deze bewoners ook Caribs…de naam van het andere veel voorkomende bier op deze eilandengroep.
Columbus gaf het eiland dat hij op een zondag ontdekte, de naam Dominica. 

 Dit armste, jongste en dichtst beboste maar ook meest bergachtige eiland van de Carieb is één van de twee landen wereldwijd met de kleur paars in de vlag. De papagaai staat voor één van de twee endemische soorten hier op Dominica. Ook heeft het eiland als enige eiland in het Caribisch gebied een lange afstandstrail: de Waitukubuli National Trail.

Dominica heeft in zijn geschiedenis zeer veel te lijden gehad van orkanen en in 2017 verwoestte ‘Maria’ 98% van de bebouwing op het eiland.
Dit zie je hier en daar nog terug maar lijkt redelijk hersteld en opgeruimd. In het bos zie je wel dat men alles heeft laten liggen; de natuur herstelt zichzelf.  
Het land heeft de twijfelachtige eer om op de 11-de plek te staan van de 150 landen die het grootste risico lopen op schade door klimaatverandering. Ze hebben zich nu tot doel gesteld orkaanbestendig te worden in oa bebouwing, landbouw, bruggen over de ruim 300 rivieren en het gebruik van de natuur om energie op te wekken.

De hoogste berg, Monte Diablotins, is een van de 9 vulkanen op het eiland. Dit maakt het land overigens het land met de grootste vulkaandichtheid ter wereld.
Verder zijn er zwarte zandstranden, zwavel bronnen en het op 1 na grootste ‘boiling lake’ ter wereld. Het eiland heeft zoveel rivieren: voor elke dag van het jaar eentje.

Tot slot voor de liefhebbers: scenes uit Pirates of the Caribbean: Dead Man’s Chest zijn hier gefilmd.

Haven/ankerbaai 
Er zijn op dit eiland alleen aan de westkant ankerbaaien. Wij kijken in eerste instantie bij Roseau om te ankeren en vinden het te open en weinig sfeervol. Bij Portsmouth/Zicack vinden wij het in Prince Rupert Bay een stuk gezelliger en comfortabeler liggen.
De P.A.Y.S (Portsmouth Association of Yacht Services, een samenwerking tussen de diverse “Boat boys”) beheert hier een aantal mooring boeien, maar je kunt hier ook goed ankeren. Op zondag organiseert de P.A.Y.S de wekelijkse zeilers-BBQ met rumpunch voor omgerekend 20 euro. Erg gezellig, maar pas op met de Rum Punch 😉 ! In Porthsmouth en Roseau kun je inklaren (en bij verblijf korter dan 14 dagen ook direct uitklaren). Er zijn restaurantjes, barretjes en wat vissersboten. Het water is over het algemeen heel helder, dus je kunt hier ook goed zwemmen. Er klinkt wel bijna altijd muziek maar niet hard. 

Stadjes 
Porthsmouth is een paar jaar de hoofdstad van het eiland geweest. Na een malaria uitbraak werd dit Roseau. Het bleef echter een belangrijke havenplaats. Er werd een garnizoen gestationeerd in Fort Shirley op het schiereiland Cabrits. Er zijn hier voldoende winkeltjes met Caribische voorraden en artikelen. Verswaren koop je op straat en op zaterdag op de grote markt. Hier zijn mooie verse spullen te koop. Vis lijkt hier minder verhandeld te worden maar er is wel fruit te vinden. Pinnen bij geld automaten kan hier overigens alleen met creditcard. 

Roseau is de grotere hoofdstad stad met meer toeristen, zeker als er een cruise schip ligt, en veel auto’s in de straten. Toch zie je in de bebouwing wel goed terug hoe het ooit geweest moet zijn. Dat is bijzonder want de stad is in 1805 door de Fransen in brand gestoken en in 1979 verwoestte orkaan David de stad. Overigens noemden de Fransen de stad Charlotte Town maar hernoemde men de stad naar het rivierriet (Roseaux). Het oudste deel van de stad bevindt zich rond Old Market Square dat vroeger werd gebruikt als slavenmarkt.
Er zijn hier trouwens wel grotere supermarkten te vinden, bijna alles te koop, maar niet voordelig.

Eiland 
Ook dit is weer een eiland met een rijke geschiedenis. Ooit door Columbus ontdekt maar veel eerder hebben de Kalinago de oorspronkelijke bewoners, de Arawakken, al verdreven.  
Vanuit Europa was er in eerste instantie niet veel belangstelling om Dominica te koloniseren omdat de Kalinago hun eiland goed verdedigden. Uiteindelijk is het een tijd een Franse kolonie geweest en de Fransen hebben hier ook slaven aan het werk gezet. Vanaf 1763 was Dominica Engels maar sinds 1978 is het land onafhankelijk. 

Dit zeer dicht begroeide eiland is een wandel walhalla, al is dat lang niet altijd goed online terug te vinden. Zin in een stevige hike? Deze lopen we vanaf de Indian River maar bereid je goed voor: veel water, eten, lange broek mee, stokken en goede schoenen (en als je hem hebt: machete). 
Ook maken we de wandeling bij de Jacko Flat Steps, omdat hier in dit gebied de slavernij een grote rol in de geschiedenis heeft gespeeld. Dat lijken we te vergeten. Jacko was een van de kapiteins die een groep gevluchte slaven, Maroons, leidde. Vanuit het kampement bovenop de berg, hakten ze traptreden van 90 cm uit om benadering door de vijand moeilijker te maken. Imposant om te zien.

Er zijn heel veel wandelingen naar de talloze watervallen. Bwa Nef Falls is een aanrader: half uurtje door het bos en geen toerist te zien . Je hebt de plek misschien wel helemaal voor jezelf. Ook gaan we zwemmen in Titou Gorge: je betaalt alléén voor het verplichte zwemvest.  
Via deze link kom je op een wandel-website met wandelingen naar 10 van de 12 watervallen op het eiland. De hike naar Middleham Falls mag je absoluut niet missen. En voor de die-hards is er de hike naar het Boiling Lake. Deze is behoorlijk pittig en er wordt geadviseerd om deze met een gids te doen.

Men vindt hier 3 natuurparken: Trois Pitons, Morne Diablotin en Cabrits. Tot slot is op dit eiland op veel plekken goed te snorkelen.  

De mensen zijn zeer vriendelijk en heel vaak hoeven ze echt niks van je. Je hebt dan leuke gesprekken, al maakt de mix van Engels, Frans en Creools, met een beetje inslikken het verstaan soms lastig. Persoonlijk vinden we het jammer dat ook op dit eiland beginnende tekenen zijn van ‘Chinese aid’ maar op dit eiland mogen ze trots zijn. Wij hebben in elk geval genoten!

Heb je na al deze informatie honger gekregen? Maak dan eens de echte Dominicaanse Bakes!

Note: wij informeren je graag op basis van persoonlijke ervaringen. Er is veel informatie te vinden op bijvoorbeeld Navily (havens en ankerplekken, door zeilers), Noforeignland (veel nuttige land-spots, door zeilers) en Noonsite (wereldwijde informatie over formaliteiten per land, haven- en veiligheidsrichtlijnen).Tot slot kun je op onze Polarsteps veel terug lezen over onze persoonlijke ervaringen.