Saint Lucia: the land, the people, the light

Heerlijk weer al die wetenswaardigheden. Ook over St. Lucia hebben we er een paar gevonden.
Dit eiland is het enige land dat naar een vrouw vernoemd is. De naam stamt af van Saint Lucia of Syracuse, al gaat er ook een legende rond over Franse zeilers die op 13 december, St. Lucy, schipbreuk leden op dit eiland.
Het eiland werd door de eerste bewoners, de Arawakken en de Cariben, Iouanalao en Hewanorra genoemd. 

Van 85% van de inwoners is de oorsprong Afrikaans. Er wonen weinig oorspronkelijk Engelsen of Fransen terwijl deze twee landen lang vechten om Saint Lucia vanwege haar schoonheid.
Hier komt ook haar bijnaam vandaan. In de Griekse mythologie is het Helena die regelmatig van partner verandert omdat de heren Sparta en Troy haar beiden graag zouden bezitten. Het eiland gaat maar liefst 14 keer over en weer tussen beide landen. De meeste plaatsnamen hebben een Franse oorsprong maar worden op z’n Engels uitgesproken.

Saint Lucia heeft de meeste bergen van alle Caribische eilanden en de hoogste hiervan is Mont Gimie. Het eiland staat bekend om zijn twee pitons: Gros Piton en Petit Piton. Deze staan ook op de vlag en het is de naam van het lokale bier. Het Motto van het eiland is ’the Land, the People, the Light. De nationale bloem is de roos en er is zelfs een nationale vogel.
Tot slot heeft het land de enige ‘drive in Vulcano’ ter wereld waar je overigens ook kunt badderen in de zwavelbronnen. 

Omdat op dit eiland veel plaatsen geen standaard postcode hebben stuurt men de post naar het postkantoor. Daar kan het worden opgehaald. Overigens versturen ze vanaf St Lucia alleen post naar Canada of andere Caribische eilanden. Dit is tijdens corona ontstaan en zo gebleven.

Havens/baaien
We ankeren alleen in Rodney Bay. De eerste keer is april, midden in het seizoen. De tweede keer is in mei en dan delen we de baai met maar 25 andere boten. 

Vaar je met je dinghy de marina in, dan zijn er allerlei faciliteiten zoals afval wegbrengen, taxi’s, bussen, een klein supermarktje en een autoverhuur. Bij Café Olé hebben ze een zeer lekkere en betaalbare cappuccino. Ook de overige horeca ziet er zeer netjes uit.  

Ankeren in andere baaien durven we buiten het seizoen niet aan. Je ligt met te weinig boten en dan is het toch niet veilig. Ondanks dat St. Lucia één van de rijkere eilanden schijnt te zijn, gaan er meerdere verhalen over criminaliteit. Zelfs de lokale bevolking vertelt je over het verschil tussen noord en zuid al moet ik zeggen dat we dit op land niet zo duidelijk ervaren hebben. Het schijnt zich ook met name te concentreren in en rond Vieux Fort.

Aan de westkust hebben we echter wel zeer mooie ankerbaaien gezien. Laat je vooral niet weerhouden wanneer er meerdere ankeraars zijn. Aan de Atlantische kust zijn, in tegenstelling tot bij Martinique, geen plekken om te ankeren. 

Steden
Gros Islet
Dit is de stad waar we ankeren. Door de stad is het goed wandelen en we zien de authenticiteit terug als we wat verder van de marina komen. Er zijn zeker naar de noordkant grotere supermarkten die niet per definitie voordeliger zijn. De stad zelf heeft als hoogtepunt de vrijdagavond BBQ en het Fort Rodney op Pigeon island. 

Soufriere (zwavelmijn)
Soufriere is een stad die gedurende zijn bestaan regelmatig is getroffen door orkanen, een brand en zelfs een aardbeving. Elke keer bouwt men de stad weer op.
We hebben hier een wandelingetje gemaakt over de boulevard en het is leuk om te zien dat men zo druk bezig is alles op te knappen en onderhouden. 

Castries
Deze stad is in 1650 gesticht door de Fransen als Carénage en in 1785 hernoemd naar de Markies van Castries. De stad ligt op aangewonnen land, want dit gebied is erg gevoelig voor overstromingen. Ook is de stad na 3 branden herbouwd.

We zijn door de stad gereden en herkenden de Caribische drukte en chaos in combinatie met files. 
Tijdens ons bezoek lopen we door de markthallen en zie je goed het verschil tussen toeristendeel en locale plekjes. Ook in prijzen…We bekijken de Minor Basilica of the Immaculate Conception. 
Deze grootste basiliek van de Carieb staat tegenover het plein met de standbeelden van de twee nobelprijswinnaars van dit eiland: Derek Walcott en Arthur Lewis.

Het is een levendige stad en er wordt ons regelmatig, door willekeurige voorbijgangers gevraagd wat we van het eiland vinden en of het onze eerste keer is dat wij het eiland bezoeken. 

Eiland
Het eiland is zeer zeker erg groen en omvat ook een aantal Natuurparken. Omdat er veel mensen wonen verspreid over werkelijk het hele eiland is helaas veel van de oorspronkelijke begroeiing verdwenen. Er worden hier wel weer bananen verbouwd, maar ook tomaten en in mindere mate suikerriet. De mangobomen zijn niet te tellen op dit eiland!

We hebben twee dagen een auto gehuurd (vanaf 60 euro per dag!) en dan kun je een groot deel van het eiland bekijken. Er zijn niet veel wegen: er is één rondweg en op een paar lusjes na lopen alle afslagen hier vandaan dood. Het rijdt door de vele bochten, smalle rijbanen met diepe goten en de soms fikse hellingen ook niet erg door. 

Wandelen is een dingetje want de mooiste wandelingen bevinden zich in nationale parken en dan moet er betaald ($10/pp, 2024) worden. 

Wij kiezen voor Tet Paul omdat dit een trail is die door locals wordt onderhouden, beheerd en gegidst. Ook betalen we voor de drive in vulcano omdat het badderen in de sulphur springs ons wel wat lijkt. Neem oude badkleding en een oude handdoek mee…alles wordt zwart, ondanks de douches. De twee Pitons bekijken we vooral van een afstand. 
Beide locaties liggen in de caldera Qualibou/Soufriére Volcanic Centre. 

Vanuit de baai maken we wel een wandeling naar de zuidkant van de baai: Mt Pimard. Je passeert onderweg een aantal supermarkten, een winkelcentrum en je hebt een mooi uitzicht op de baai. Op zaterdag zien we hier een farmersmarkt aan de kant van de weg.

Note: wij informeren je graag op basis van persoonlijke ervaringen. Er is veel informatie te vinden op bijvoorbeeld Navily (havens en ankerplekken, door zeilers), Noforeignland (veel nuttige land-spots, door zeilers) en Noonsite (wereldwijde informatie over formaliteiten per land, haven- en veiligheidsrichtlijnen).Tot slot kun je op onze Polarsteps veel terug lezen over onze persoonlijke ervaringen.

Heb je na het lezen van dit blog honger gekregen? Probeer dan eens het overheerlijke Banana Bread van Saint Lucia!