Schipper mag ik overvaren?
We houden niet van blogs over de hoeveelheid wind, snelheid in knopen, zeilvoering, riffen en snelheid. Dit wordt meer een verhaal over wat er onderweg zoal te beleven valt, waar je tegenaan loopt en ook vooral waar niet. 

Eten
Zelfs een overtocht van 3 dagen vereist voorbereiding al vinden we het ophangen van fruitnetjes al wel een beetje overdreven. ‘Kijk ons nou met onze netjes tijdens een overtocht van drie dagen…’  Conclusie: groene citroen, geplette druiven en een beurse meloen.
Mijn 12 voorgebakken pannenkoeken komen goed van pas. Kaal om zelf te vullen met zoet of hartig. Gevuld met kaas en rozijnen vullen ze beter en je kunt ze zo oprollen en naar binnen schuiven. Hier gaan we in variëren.
Een vooraf gemaakt prutje met groente en gehakt kan dienen als vulling en kan ook in pitabroodjes die je in de pan kunt opwarmen.
Bananenbrood kunnen we niet meer zien. Je snijdt het wel snel af en het vult goed in de nacht.
Net als instant noodles overigens. We hebben een voorraadje ingeslagen bij diverse toko’s en we gaan hard door de voorraad heen. Als je deze overigens (te) lang laat staan als je ze in het water hebt gezet, eet je pasta in plaats van soep. Deze soep of pasta is in de nacht wel makkelijk eten, en we gebruiken voor zulke momenten isolerende food containers. Dan blijft het warm, de container kan niet kapot vallen en het is goed vast te houden.

Kleding
Ik hoop daar nog wel logica in te vinden. Deze keer woon ik 75 uur in mijn spijkerbroek. De eerste 48 uur ben ik ook bang voor kou en draag er (tegen alle noodzaak in) een thermolegging onder. Dit is veel te warm. Echter: als je koud bent wordt je eerder zeeziek en dat willen we pertinent niet. 
En ik was gehecht aan m’n jas: na 48 uur kwam ik erachter dat de temperatuur zo was, dat ik ook best zonder kon. Zelfs in de nacht! Het is geen moment koud geweest. 
Verder heb ik pijn in mijn kont, onderrug en heupen van het zitten en hangen. Hier moet volgende keer zeker een bewegingsplan voor worden opgesteld.
Richard doet nog steeds alles op dek uit veiligheid, meer ervaring en het gaat sneller. Pas na 54 uur besloot ik daarom ook eens een rondje over dek te stiefelen. Het waaide niet en vóór de grote mast zitten geeft weer een wat ander uitzicht. 

Zeeziekte
We zijn er weer aardig mee weggekomen al is het pas na 36 uur dat we allebei een beetje mens worden. Dit komt ook door het gebrek aan koffie. We drinken alleen (gember)thee omdat koffie zeeziek kansen vergroot.
Overigens is dan bij dag twee wel de vraag of je hoofdpijn komt door het gebrek aan koffie of door zeeziekte. In het eerste geval zijn het afkick verschijnselen en is er koffie nodig. In het tweede geval maakt de koffie de zeeziekte erger.

We gokken op de afkickverschijnselen en dat gokken we goed. Volgende keer voor een oversteek de koffie eerder afbouwen kan misschien helpen.
Daarnaast heb ik drie dagen met een oordopje gelopen in mijn linkeroor en om beide armen een reis armband. Geen idee of het helpt maar ik ben niet ziek geweest dus ik denk het wel. Overigens voelt mijn oor dat dopje nog steeds, al is het er al meer dan 24 uur uit. 

Voortbewegingsbegrippen
Schommelen laat je boot van links naar rechts, lekker een beetje wiebelen. Hier slaap je over het algemeen goed op en jezelf bewegen door de boot kan met een beetje vasthouden nog goed. 
Behalve bij de botsende Biskaje golven want dan gaat bij elke slag alle inhoud van elke kast op de loop. Ook het lopen wordt je onmogelijk gemaakt, en dan hebben we het nog niet eens over het openzetten van afsluiters, onder in een kast, als je naar het toilet wilt…

Stampen is als je neus omhoog wordt getild en je weer terug op de golven wordt gegooid. Dit geeft over het algemeen leuke plaatjes met schuimend water voor de boeg. Je gaat niet per definitie sneller (juist niet). Ik denk dat we nog wel kennis maken met de mindere versie van stampen: kameelrijden genaamd. Het jammere is dat je aangroei gewoon blijft zitten, hoe heftig het ook lijkt.

Onderweg hebben we alles wel gehad. Ook het fenomeen stilliggen. Dat biedt binnen opties om op te ruimen en te koken, maar je bestemming komt niet dichterbij.
Misschien kan ik over een tijdje het rijtje begrippen aanvullen naar aanleiding van nieuwe ervaringen?

Slapen
We zijn nog zoekende naar een ‘ideaal’ wachtschema, maar we hebben geen idee of dit er is. Zelfs de afgelopen drie nachten waren alle drie anders. De wind, drukte onderweg, golven, stroming, onverlichte vissersboten en ook je eigen gesteldheid en het weer. Zoveel factoren die bepalen hoe je slaapt en hoe lang. Het vindt zijn weg wel. Het is ons echter wel meegevallen: wakker gemaakt worden in de nacht, je wacht draaien en weer gaan slapen. Het is een flow waar je inzit. Persoonlijk vonden we de nacht met 3 uurs wachten het ‘rustigst’ en stabiel.

In blogs van anderen kom ik regelmatig tegen dat er na een overtocht binnen moest worden opgeruimd en ik begreep dit nooit: ‘Wij ruimen altijd alles direct op’.
Ik kijk echter na drie dagen vanuit de kajuit naar binnen en het lijkt wel een puberkamer! Gordijnen dicht vanwege het slapen, zeiljassen, een bed, kussens, een dekbed en een wat muffige lucht doen ons mooie schip op een puberkamer lijken! Dekluiken voor frisse lucht open zetten is lastig vanwege golven. Daarnaast hebben we ook geen wind: alleen onze eigen vaarwind. Dat is lang niet voldoende om de boel lekker door te laten waaien.  

Het was een ervaring die ons meeviel, voldeed aan de verwachting en zeker leerpunten bood voor volgende keer. Schipper: je mag zeker overvaren!