Twee rare kwasten en een mooi schip
In Lelystad gaat ze eruit en ik vind het wel een dingetje hoor… door werk kan ik er niet bij zijn maar de filmpjes van Richard laten al zien dat ik een boot in de hijsbanden geen fijn idee vind.
Drie weken hebben we nodig voor in totaal drie redelijk grote klussen. Hoe groot de klussen zijn, ontdek je pas als je een flink aantal keren op een rolsteiger langs je boot bent gegaan.
De eerste klus bestaat uit het volledig reinigen, polijsten en in de was zetten van het bovenwaterschip. Hierna kunnen we dan de blauw/groene striping vernieuwen. Als je bedenkt dat je dit in 5 verschillende fasen doet en dus elke keer de steiger op en af moet om je ruim 13 meter lange schip aan twee kanten te behandelen kun je voorstellen dat je na deze klus zeer gespierde bovenbenen hebt. Daarna ziet Moana Nui er wel uit om door een ringetje te halen.
Aan beide kanten van de boot zit een stevige houten stootrand met RVS strip. Omdat er veel schroeven zijn afgebroken, dolgedraaid, naar buiten gewerkt of ontbreken, wordt dit de tweede klus. We halen de RVS strips er af en maken ze schoon. Alle schroefgaten in de houten randen worden opgevuld en het ruwe hout wordt weer mooi glad geschuurd. Hierna plaatsen we de RVS strips weer terug met mooie, allemaal dezelfde RVS schroeven. Nieuwe kit aan de boven- en onderkant en klus klaar!
Als tussendoor klusje poetsen en polijsten we ook nog even de schroef waarna we haar in de lanoline (wolvet) zetten. We hopen hiermee de aangroei te remmen. Het blijft wel zonde dat je zo hard poetst, dat ze straks onder water verdwijnt en je er niets meer van ziet.
Tot slot de derde en tevens grootste klus: de antifouling. Het onderwaterschip is in goede conditie, maar de verf die er op zit gaf enorm af. Nu is dit natuurlijk wel een kenmerk van zelfslijpende antifouling. Voor een goede hechting is het dus belangrijk om de oude verf er eerst af te halen. Richard staat hier twee hele dagen te schuren en is echt overal helemaal blauw. Ondanks de bescherming die hij draagt, heeft hij toch flink last van jeuk. Het blijft bijzonder spul die antifouling.
Als er twee lagen Primocon primer op zijn gezet ziet het er wel strak uit hoor, zo’n zilveren onderkant. Hoe romantisch: samen in een schildersoverall, met een beschermingsbril en roze keukenhandschoenen de onderkant rollen. Ook hier verwonder je je soms ineens over de lengte van je schip. Het is toch echt een heel eind, alleen zit je hier op je knietjes in plaats van dat je op een rolsteiger staat.
Tot slot dan natuurlijk hetzelfde schilderschema voor de blauwe antifouling waarna het schip echt weer helemaal beschermd is.
Als afsluiting van deze klussen mogen we de groene striping vernieuwen. Als we Moana Nui net hebben, zijn we ervan overtuigd dat de strepen een kleur in het blauwe spectrum moeten krijgen. Naarmate de tijd verstrijkt, blijken we echter steeds meer aan het blauw/groen te hechten. Het is origineler, herkenbaar, past bij de boot, en we vinden het zeker een mooie kleur. Er zijn verschillende kleuren groen in omloop bij Contest 42 eigenaren, maar uiteindelijk blijven we bij wat er op zit: RAL5021 Waterblauw.
Om de waterlijn iets ‘lichter’ te maken hebben , maken we de witte streep halverwege de waterlijn iets breder. Tussen de antifouling en de waterlijn voegen we een dunne witte streep toegevoegd.
Eindelijk kan haar naam terug op de boeg, de woonplaats achterop en is ze weer ons schip en wat komt ze goed uit de verf na deze klussen!
